گذشته ی ما و تاریخ این کره ی خاکی همواره پر بوده است از حوادث و اتفاقاتی که رنگ و بوی زندگی موجودات این سرزمین رابه شکل چشمگیری تغییر داده است.از مهمترین این حوادث میتوان به بلایای طبیعی اشاره کرد که بدون پیش بینی و خارج از تصور رخ می دهد و باعث خسارات بزرگ یا کوچک می شود که از قوانین طبیعت به شمار می روند اما اتفاق یا به زبان ساده تحولی که انسانها خواه یا نا خواه به وجود می اورند چهره راستین زمین را به وضوح نمایش می دهد و این موجود برتر دائما تغییراتی در زمین ایجاد می کند. استعمارگری،خودخواهی و جاه طلبی انسانها در طول قرن ها باعث مرگ و میر و خسارات زیادی شده است که می توان به مرگبارترین آنان یعنی جنگ های جهانی اول و دوم اشاره کرد که در این واقعه ها بیش از 50 میلیون نفر کشته شدند و به شکل قابل توجه ایی جهان تغییر کرد و پیامد ننگین و وحشتناک آن بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی بوده که تا به امروز آثار آن به چشم می خورد. حال این گونه سؤالاتی پیش می آید؟
 1-آیا جنگ جهانی سوم در راه است؟
 2-آیا جامعه ملل باز هم قربانی استعمارگران می شوند؟
 3-آیا این سکوت چندین ساله اتش توپخانه ها و مسلسل ها ادامه می یابد؟
 4-آیا این سکوت،آرامش قبل از توفان و نشانه ی غرش گوش خراش دوباره آنان نیست؟
 5-این بار درگیری ها بین چه کشور هایست؟
 6-آغازگر شعله جنگ کیست؟
 7-آیا سرزمین جان و مال ما از این جنگ در امان است؟
 8-برای چه چیزی جنگ شروع می شود؟ ...
 
و هزارن سؤال بی جواب دیگر که به ذهن ها خطور می کند که بدانیم جنگ در راه است یا نه؟ با چنین رکود اقتصادی،درگیری های داخلی برخی از کشورها و ناتوانی سران کشورهای ابر قدرت در حل مشکلاتشان،جهان را به سوی 3 قطبی بودن پیش می برند،آینده نا مشخص،سالهای راز بر انگیز بعد جنگ جهانی دوم وقایعی همچون جنگ اعراب،جنگ ویتنام و آمریکا،طولانی ترین و حساس ترین آنان که به وضوح مشاهده شد که بیشتر قدرت های برتر با کشور ما ستیز داشتند –جنگ ایران و عراق-،جنگ اسراییل با فلسطین که سالهاست ادامه دارد،جنگ آمریکا با افغانستان و عراق و ... این همه قربانی بعد از جنگ دوم آیا پیش غذای جنگ جهانی سوم نیستند؟ آیا می توان صحت این موضوع را درک کرد که بشر به دست خودش نابود می شود؟ این همه انرژی ذخیره شده و مهمات های انبار شده آیا زمانی آزاد نمی شوند؟ حال این کره ی خاکی در هنگام تقیان رودخانه ها،زمین لرزه های سهمگین،طوفان ها،یخ بندانها و خشک سالی های کمر شکن،نمی خواهد به ما بگوید که تحول و اتفاق بزرگی در راه است. کوه ها به ناله در آمده اند و هراس در جنگل ها نمایان شده است که این جنگ نشانه ی آخرین جدال انسانهاست با این توصیفات آیا باید ترسید و زندگی را بر خود جهنم ساخت؟ یا در انتظار آن لحظه باشیم که جنگ روی می دهد و ما نیز مانند انسان های دیگرقربانی شویم؟ یا با خود می گوییم اینان تخیلاتی بیش نیستند؟وهرگز در دنیای مدرن و با فرهنگ جنگ رخ نمی دهد؟ اما باید این واقعیت تلخ را متذکر شد که این بده و بستان سیاسی فرهنگ،دین،مذهب و رحم نمی شناسد بلکه جاه طلبی،استعمارگری،حس قدرت،جستجو و تسخیر را می شناسد هنگام رسیدن این واقعه باید خود را با شرایطش وفق داد و بر آن شویم از خود واکنشی نشان داده در عمل همه چیز سخت است اما از خصوصیات انسان این است که قابل تغییر هستند همه ی اینان پیش آهنگ جنگ جهانی سوم است..